ای ساکن جان من آخر به کجا رفتی      
در خانه نهان گشتی یا سوی هوا رفتی      

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه      
صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمان      

در شهر یکی کس را هشیار نمی‌بینم       
هر یک بتر از دیگر شوریده و دیوانه       

جان به فدای عاشقان، خوش هوسی است عاشقی                       
عشق، پرست، ای پسر! باد هواست مابقی                       

از می عشق سرخوشم، آتش عشق مفرشم                         
پای بنه در آتشم، چند از این منافقی                      

چونک جمال حسن تو اسب شکار زین کند                                

                                             نیست عجب که از جنون صد چو مرا چنین کند

  بال برآرد این دلم چونک غمت پرک زند                                         

                              بارخدا تو حکم کن تا به ابد همین کند 

بیا بیا دلدار من دلدار من                                                

                             درآ درآ در کار من در کار من

تویی تویی گلزار من گلزار من                                          

                           بگو بگو اسرار من اسرار من

***

  ای عاشقان ، ای عاشقان ، من از کجا ، عشق از کجا         ای بیدلان ، ای بیدلان ، من از کجا ، عشق از کجا                                                                                                                                                                                                                                          

دمي با غم به سر بردن جهان يكسر نـمي‌ارزد                                                 

                                                        بمي بفروش دلق ما كزين بهتر نمي‌ارزد

شكوه تاج سلطاني كه بيم جان‌در او‌ درج است                                                   

                                                            كلاهي دلكش است اما بترك سر نمي‌ارزد